Skip to main content

grijs weer


Toen ik weer op pad ging om een aantal plaatjes te schieten, of, als je het anders zou willen zeggen; foto's maken, was het niet zulk 'top-weer'. Dat wil zeggen: Het was grijs weer. Het regende nog net niet, maar ik dacht: Nu ben ik toch vroeg wakker, dus hup, naar buiten!



Deze foto vind ik goed, omdat er een soort van lagen op de foto staan. De voorste laag zijn de boten (ik ben echt fan van boten, ze zijn ook fotogeniek!), daarna komen de gebouwen en de achterste laag is de grijze lucht. Ik vind het ook leuk dat de foto niet horizontaal is genomen, maar dat ik de camera juist verticaal heb gehouden, dat ziet er toch een stuk interessanter en minder'saai' uit.



 Deze foto vind ik ook wel interessant. Ik houd van dat oude effect, dat ziet er zo stoer en puur uit. Om de foto nog beter te maken, had ik recht voor het trapje kunnen gaan staan, op deze foto staat het er namelijk schuin op.



 Deze foto vind ik een van de beste. Er staat niet teveel op, en alles is simpel. Ik vind het ook leuk dat je rechts nog net de voorkant van een boot ziet.



Dit vind ik ook een mooie foto. Doordat de stenen op de voorgrond zijn, wordt het niet zo'n voorspelbare foto. Ook doordat ik de camera verticaal hield, wordt de foto wat interessanter. Het is alleen jammer dat de horizon niet helemaal recht is.



Deze foto vind ik mooi, omdat de objecten in de foto mooi ingekaderd zijn. Ook vind ik het leuk dat de man een silhouet is geworden. Eerst stond ik meer naar links en daardoor zag je de man niet goed, omdat hij niet afstak tegen de bruine bomen.

Comments

Popular posts from this blog

About war

When all the things you tried to think were good have suddenly become the source of fear, then at the very place where you first stood has someone dropped an unforgivenlly tear. And on the ground where those now lit the lights I'm standing still but without things to know 'Cause we all be and go just like the tides and can not say: Oh time, I miss you so. Yes, everyhting has changed and not a sign of knowledge here is to be claimed as mine.

Steenkoud

Dit verhaal gaat over Dordrecht en over winter.

twee kanten

Voorzichtig sloeg ze de bladzijde om. Hier, in het kapelletje, las ze graag. Ze, een meisje met kort, donker haar en nog donkerdere ogen, deed niets liever. Ook nu kon ze haar ogen niet van het boek afhalen. Ze hield haar adem in toen ze las dat het monster achter hem stond, terwijl hij dat niet doorhad. Voor de zekerheid keek ook zij even over haar schouder. In een waas zag ze een kleine gedaante staan. Ze schrok en keek beter. De lucht om haar heen leek ineens ijzig koud te worden toen ze zag wie het was. Ze keek recht in de ogen van een meisje met kort, donkerbruin haar en bruine ogen. Maar dit kon niet. Ze keek naar haar eigen handen, om zeker te weten dat ze zelf nog op het bankje zat. Toen keek ze weer naar het meisje. 'Wie ben je?' kon ze uitbrengen. 'Ik ben jou', antwoordde dezelfde stem. Dit kan niet, dacht ze weer. Haar hart klopte in haar keel toen het meisje dichterbij kwam. 'Wees niet bang', zei het meisje met een glimlach waar diepe haat in ve...