Skip to main content

kleuren in het donker




Wie gaat er nou 's avonds, als het al donker begint te worden, naar het bos? Nou, dat deed ik dus. Met een paar glow in the dark-sticks heb ik wel wat aardig resultaat weten te krijgen.



Hierboven staan een paar foto's die ik heb genomen met glow in the dark-sticks, zoals je kan zien. Omdat we in het bos waren, is de achtergrond op de meeste foto's helemaal zwart. Dat vind ik erg leuk, want zo vallen de sticks nog meer op. Je kan ook zien dat de sticks zijn bewogen, hiervoor hoefde ik niet eens sluitertijd te gebruiken. 


Voor deze foto heb ik de flitser gebruikt. Ik vind dat het wel een mooi effect geeft, het gras op de voorgrond wordt hierdoor nog meer naar de voorgrond gehaald, en de bewolkte lucht valt ook meer op. Ik heb er ook op gelet dat de horizon recht is, anders zou dat de hele foto verstoren. Voor de rest vind ik het een mooie foto, ook vooral door al die lichtjes op de horizon.

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

About war

When all the things you tried to think were good have suddenly become the source of fear, then at the very place where you first stood has someone dropped an unforgivenlly tear. And on the ground where those now lit the lights I'm standing still but without things to know 'Cause we all be and go just like the tides and can not say: Oh time, I miss you so. Yes, everyhting has changed and not a sign of knowledge here is to be claimed as mine.
Post a Comment
~ lees verder ~

Steenkoud

Dit verhaal gaat over Dordrecht en over winter.
Post a Comment
~ lees verder ~

twee kanten

Voorzichtig sloeg ze de bladzijde om. Hier, in het kapelletje, las ze graag. Ze, een meisje met kort, donker haar en nog donkerdere ogen, deed niets liever. Ook nu kon ze haar ogen niet van het boek afhalen. Ze hield haar adem in toen ze las dat het monster achter hem stond, terwijl hij dat niet doorhad. Voor de zekerheid keek ook zij even over haar schouder. In een waas zag ze een kleine gedaante staan. Ze schrok en keek beter. De lucht om haar heen leek ineens ijzig koud te worden toen ze zag wie het was. Ze keek recht in de ogen van een meisje met kort, donkerbruin haar en bruine ogen. Maar dit kon niet. Ze keek naar haar eigen handen, om zeker te weten dat ze zelf nog op het bankje zat. Toen keek ze weer naar het meisje. 'Wie ben je?' kon ze uitbrengen. 'Ik ben jou', antwoordde dezelfde stem. Dit kan niet, dacht ze weer. Haar hart klopte in haar keel toen het meisje dichterbij kwam. 'Wees niet bang', zei het meisje met een glimlach waar diepe haat in ve...
1 comment
~ lees verder ~