Skip to main content

een chique bedoeling


Museums. Over het algemeen zijn ze niet zo populair onder de 'jeugd'. Ik weet niet wie er op het plan kwam, maar ik ging spontaan met mijn ouders en broertje en zus naar een museum.


Deze foto vind ik interessant. Doordat het binnen best wel donker was, en buiten licht, ontstaat er een heel groot contrast tussen die twee. Ik vind het ook mooi dat de boom op de achtergrond nog iets extra's toevoegt. Ik vind deze foto niet fantastisch, maar wel redelijk goed.





























Hier waren we in een soort van mini-bioscoopje met aan drie wanden bewegend beeld. Ik vind het mooi dat de figuren op de foto donker afsteken tegen de lichte beelden. Doordat de voorste man op het moment van de foto bewoog, brengt dat wat meer spanning in de foto.


Deze foto vind ik ook wel goed. De belichting is goed en het heeft ook wel iets spannends. Omdat hij naar boven kijkt, kan je zijn gezicht niet goed zien, maar er zal daar boven wel iets interessants te zien zijn.

Comments

Popular posts from this blog

About war

When all the things you tried to think were good have suddenly become the source of fear, then at the very place where you first stood has someone dropped an unforgivenlly tear. And on the ground where those now lit the lights I'm standing still but without things to know 'Cause we all be and go just like the tides and can not say: Oh time, I miss you so. Yes, everyhting has changed and not a sign of knowledge here is to be claimed as mine.

Steenkoud

Dit verhaal gaat over Dordrecht en over winter.

twee kanten

Voorzichtig sloeg ze de bladzijde om. Hier, in het kapelletje, las ze graag. Ze, een meisje met kort, donker haar en nog donkerdere ogen, deed niets liever. Ook nu kon ze haar ogen niet van het boek afhalen. Ze hield haar adem in toen ze las dat het monster achter hem stond, terwijl hij dat niet doorhad. Voor de zekerheid keek ook zij even over haar schouder. In een waas zag ze een kleine gedaante staan. Ze schrok en keek beter. De lucht om haar heen leek ineens ijzig koud te worden toen ze zag wie het was. Ze keek recht in de ogen van een meisje met kort, donkerbruin haar en bruine ogen. Maar dit kon niet. Ze keek naar haar eigen handen, om zeker te weten dat ze zelf nog op het bankje zat. Toen keek ze weer naar het meisje. 'Wie ben je?' kon ze uitbrengen. 'Ik ben jou', antwoordde dezelfde stem. Dit kan niet, dacht ze weer. Haar hart klopte in haar keel toen het meisje dichterbij kwam. 'Wees niet bang', zei het meisje met een glimlach waar diepe haat in ve...