Skip to main content

kijken en zien































Je ziet te veel, zei hij
Je bent een kijker, zeiden ze
Zie ik echt dingen anders dan anderen?
Of is het gewoon een illusie
dat ik speciaal ben
een waanbeeld.
Jaloezie, de beste willen zijn
ik heb er last van, denk ik
Presteren, laten zien wat je kan
of je zult ze teleurstellen
Dat is wat ze ons leren
Voorbereid zijn
op de echte wereld
De harde wereld, de wrede wereld
Maar hoe kan je jezelf voorbereiden
als je niet weet wie je wilt zijn?
Laat staan dat je weet wie je bent
Zouden ze weten wie ze willen zijn
de verkrachters, de huurmoordenaars, de oplichters?
Zouden ze weten wie ze zijn
de moeders, de zakenlui, het vrouwtje op de stoep?
Pubertijd, zouden ze zeggen
Het is maar een kind
Ze denkt te veel
Of zie ik te veel?

Comments

Popular posts from this blog

About war

When all the things you tried to think were good have suddenly become the source of fear, then at the very place where you first stood has someone dropped an unforgivenlly tear. And on the ground where those now lit the lights I'm standing still but without things to know 'Cause we all be and go just like the tides and can not say: Oh time, I miss you so. Yes, everyhting has changed and not a sign of knowledge here is to be claimed as mine.

Steenkoud

Dit verhaal gaat over Dordrecht en over winter.

twee kanten

Voorzichtig sloeg ze de bladzijde om. Hier, in het kapelletje, las ze graag. Ze, een meisje met kort, donker haar en nog donkerdere ogen, deed niets liever. Ook nu kon ze haar ogen niet van het boek afhalen. Ze hield haar adem in toen ze las dat het monster achter hem stond, terwijl hij dat niet doorhad. Voor de zekerheid keek ook zij even over haar schouder. In een waas zag ze een kleine gedaante staan. Ze schrok en keek beter. De lucht om haar heen leek ineens ijzig koud te worden toen ze zag wie het was. Ze keek recht in de ogen van een meisje met kort, donkerbruin haar en bruine ogen. Maar dit kon niet. Ze keek naar haar eigen handen, om zeker te weten dat ze zelf nog op het bankje zat. Toen keek ze weer naar het meisje. 'Wie ben je?' kon ze uitbrengen. 'Ik ben jou', antwoordde dezelfde stem. Dit kan niet, dacht ze weer. Haar hart klopte in haar keel toen het meisje dichterbij kwam. 'Wees niet bang', zei het meisje met een glimlach waar diepe haat in ve...