Skip to main content

eendjes voeren

vroeger deden we dat nog wel eens, eendjes voeren. Dan ging ik met mijn broertje en zus naar mijn moeder, om te vragen of we nog wat oud brood hadden. En soms gingen de buurmeisjes ook mee.
Het klinkt zo lang geleden. En dat is het eigenlijk ook wel. Om de een of andere reden is 'eendjes voeren' altijd iets voor kinderen. Misschien omdat kinderen meer van eendjes houden? Nee, dat kan het niet zijn... In ieder geval, ik besloot daar verandering in te brengen.



Het was een prachtige dag, met een blauwe lucht. Ik keek uit mijn raam en zag dat het licht perfect was. Dus ik vroeg mijn zus om mee te gaan en hield mijn camera alvast in de aanslag.
Het is niet zo moeilijk. Gewoon brood in het water gooien en de rest gaat vanzelf. Zo klinkt het wel heel suf... Ik vind het leuke aan 'eendjes voeren' om te kijken hoe de eenden 'communiceren' met elkaar. Tenminste, dat lijkt er een beetje op. Luid kwakend proberen ze een van de vele stukjes brood te bemachtigen, terwijl er genoeg is voor iedereen. Maar ja, dat weten ze denk ik niet...


Misschien is het ook wel zo met mensen. We proberen allemaal ons kleine stukje snel binnen te krijgen, zodat we tenminste niet met lege handen blijven staan. Er zijn hiervoor veel voorbeelden te bedenken. Denk maar aan banen. Alhoewel dit niet zo'n fantastisch voorbeeld is, omdat er hier niet altijd genoeg van zijn. Een ander voorbeeld is geld. Dit is dan weer een veel breder voorbeeld.


Ik denk dat het vooral de dingen zijn waar jouw passie ligt.
Er zijn van zulke kookprogramma's, waar een paar teams de strijd met elkaar aan gaan. Ze willen altijd het beste gerecht te maken, en proberen er alles aan te doen om die  felbegeerde eerste prijs te bemachtigen. En natuurlijk komt daar een hoop drama aan te pas. Tenminste, zo laat het programma dat lijken. Misschien is het meeste van dit soort programma's vooral voor de show, maar ik denk wel dat die mensen een passie hebben voor koken (of bakken).


Het is denk ik ook belangrijk dat je iets met je passie doet. Je hebt talenten gekregen, gebruik ze dan! Misschien denk je dat je niks goed kunt, maar dat is niet waar. Ik geloof dat God de mensen allemaal uniek en mooi heeft geschapen. Misschien heb je tot nu toe nog niks gevonden waar je bij denkt: Ja, hier ben ik goed in!, maar misschien komt dat nog. Wacht maar af.








Comments

Popular posts from this blog

About war

When all the things you tried to think were good have suddenly become the source of fear, then at the very place where you first stood has someone dropped an unforgivenlly tear. And on the ground where those now lit the lights I'm standing still but without things to know 'Cause we all be and go just like the tides and can not say: Oh time, I miss you so. Yes, everyhting has changed and not a sign of knowledge here is to be claimed as mine.

Steenkoud

Dit verhaal gaat over Dordrecht en over winter.

twee kanten

Voorzichtig sloeg ze de bladzijde om. Hier, in het kapelletje, las ze graag. Ze, een meisje met kort, donker haar en nog donkerdere ogen, deed niets liever. Ook nu kon ze haar ogen niet van het boek afhalen. Ze hield haar adem in toen ze las dat het monster achter hem stond, terwijl hij dat niet doorhad. Voor de zekerheid keek ook zij even over haar schouder. In een waas zag ze een kleine gedaante staan. Ze schrok en keek beter. De lucht om haar heen leek ineens ijzig koud te worden toen ze zag wie het was. Ze keek recht in de ogen van een meisje met kort, donkerbruin haar en bruine ogen. Maar dit kon niet. Ze keek naar haar eigen handen, om zeker te weten dat ze zelf nog op het bankje zat. Toen keek ze weer naar het meisje. 'Wie ben je?' kon ze uitbrengen. 'Ik ben jou', antwoordde dezelfde stem. Dit kan niet, dacht ze weer. Haar hart klopte in haar keel toen het meisje dichterbij kwam. 'Wees niet bang', zei het meisje met een glimlach waar diepe haat in ve...