leugens

Ik heb het nog geprobeerd te zeggen.
Het gaat niet alleen om het tij dat keert,
het gaat om het geheim dat in je hart zat.
Niet om de leugens waar hij je mee tart.
Maar jij zei alleen: oké.
Nee, dat was niet hetgeen,
niet hetgeen dat jij niet ziet.
Terwijl jij het mij geloven liet.
Maar zij waren altijd aan het roven.
En dat is het waar jij je voor inzet.
En het geheim dat ik nu aanhoor.
Want jij als individu.
Jij was vals.
En de leugens die ik las...
Ik snap dat ik je hiermee afschrik.
Maar het klinkt nogal cliché.