Skip to main content

30 dingen waar ik blij van word #3



























-Zonsopkomst
-Smoothies
-Spinnenwebben in de ochtenddauw
-Een boekenwinkel
-Iemand laten lachen
-Iets nieuws maken
-De geur van regen
-Sloffen of dikke sokken
-De geur van shampoo
-Kerstverlichting


-Op het strand zijn als het hard waait
-Op de top van een berg staan, nadat je die hebt beklommen
-Een idee dat goed uitpakt
-Zwemmen
-Fruit
-Lente kleuren
-Zachte stoffen
-Mensen die zingen of fluiten op de fiets
-Een film met een goede afloop
-Een boek met een goede afloop



-Pizza maken
-Bikini's kopen
-Een pen vinden die lekker schrijft
-'s ochtends joggen
-Foto's maken
-Nieuwe plekken ontdekken
-Een gedicht/verhaal schrijven
-Een liedje schrijven
-Met andere mensen muziek maken
-Met de trein gaan





Comments

Popular posts from this blog

About war

When all the things you tried to think were good have suddenly become the source of fear, then at the very place where you first stood has someone dropped an unforgivenlly tear. And on the ground where those now lit the lights I'm standing still but without things to know 'Cause we all be and go just like the tides and can not say: Oh time, I miss you so. Yes, everyhting has changed and not a sign of knowledge here is to be claimed as mine.

Steenkoud

Dit verhaal gaat over Dordrecht en over winter.

twee kanten

Voorzichtig sloeg ze de bladzijde om. Hier, in het kapelletje, las ze graag. Ze, een meisje met kort, donker haar en nog donkerdere ogen, deed niets liever. Ook nu kon ze haar ogen niet van het boek afhalen. Ze hield haar adem in toen ze las dat het monster achter hem stond, terwijl hij dat niet doorhad. Voor de zekerheid keek ook zij even over haar schouder. In een waas zag ze een kleine gedaante staan. Ze schrok en keek beter. De lucht om haar heen leek ineens ijzig koud te worden toen ze zag wie het was. Ze keek recht in de ogen van een meisje met kort, donkerbruin haar en bruine ogen. Maar dit kon niet. Ze keek naar haar eigen handen, om zeker te weten dat ze zelf nog op het bankje zat. Toen keek ze weer naar het meisje. 'Wie ben je?' kon ze uitbrengen. 'Ik ben jou', antwoordde dezelfde stem. Dit kan niet, dacht ze weer. Haar hart klopte in haar keel toen het meisje dichterbij kwam. 'Wees niet bang', zei het meisje met een glimlach waar diepe haat in ve...