Skip to main content

Regen



Gevangen in de nacht
in stralen, buizen van regen
Niks mooi, geen praal geen pracht
Het gaat door, het duurt niet even

Alleen, fietsend door
de paden van licht
alsof een engelenkoor
de duisternis telkens even ontwricht

Met bakken uit de lucht
Vraagt de aarde soms om liefde
slaakt ze een zucht
is ze iets verloren waar ze om griefde

Of vertolken
de druppels, het noodweer dat begon
huilende wolken
omdat hij haar mist, de zon

Onder de maan
strijd ik en fiets
De grond en wolken saam
van hun weet ik niks

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

About war

When all the things you tried to think were good have suddenly become the source of fear, then at the very place where you first stood has someone dropped an unforgivenlly tear. And on the ground where those now lit the lights I'm standing still but without things to know 'Cause we all be and go just like the tides and can not say: Oh time, I miss you so. Yes, everyhting has changed and not a sign of knowledge here is to be claimed as mine.
Post a Comment
~ lees verder ~

Steenkoud

Dit verhaal gaat over Dordrecht en over winter.
Post a Comment
~ lees verder ~

twee kanten

Voorzichtig sloeg ze de bladzijde om. Hier, in het kapelletje, las ze graag. Ze, een meisje met kort, donker haar en nog donkerdere ogen, deed niets liever. Ook nu kon ze haar ogen niet van het boek afhalen. Ze hield haar adem in toen ze las dat het monster achter hem stond, terwijl hij dat niet doorhad. Voor de zekerheid keek ook zij even over haar schouder. In een waas zag ze een kleine gedaante staan. Ze schrok en keek beter. De lucht om haar heen leek ineens ijzig koud te worden toen ze zag wie het was. Ze keek recht in de ogen van een meisje met kort, donkerbruin haar en bruine ogen. Maar dit kon niet. Ze keek naar haar eigen handen, om zeker te weten dat ze zelf nog op het bankje zat. Toen keek ze weer naar het meisje. 'Wie ben je?' kon ze uitbrengen. 'Ik ben jou', antwoordde dezelfde stem. Dit kan niet, dacht ze weer. Haar hart klopte in haar keel toen het meisje dichterbij kwam. 'Wees niet bang', zei het meisje met een glimlach waar diepe haat in ve...
1 comment
~ lees verder ~