ontdekbewijs

Onrustig. Onrustig over alle dingen. Alle dingen in mijn kleine wereldje. Maar vooral om jou. Onwetend. Onwetend wat er is. De ruimte tussen ons. Ik wou dat ik het kon opvullen. Zoekend. Zoekend naar een teken. Op je gezicht. Dat laat zien wat je denkt. Dromend. Dromend over de dingen. Die je bezig zouden kunnen houden. In jouw kleine wereldje.

Dit korte verhaal heb ik een tijd terug geschreven. Het is bedoeld om spanning op te brengen en er zit een bekend verhaal achter verstopt.

Ik leg mijn hoofd onder mijn deken Daar is het donker, ik kan me niet wreken op al de dingen die eerst goed leken Ben ik veranderd in deze tijd? Ouder geworden, ben ik de klok kwijt Ze zeggen: je bent al een grote meid Hier in het donker is het veilig en warm maar schijn bedriegt Ben ik weer arm als ik het deken optil dat tegen me liegt?

Een nieuwe wereld, dat is waar dit verhaal over gaat. Maar dan iets anders. Dit is het begin van een verhaal dat ik misschien verder ga maken.